Wyzwolenie obozu koncentracyjnego
w Ravensbrück
Obóz został wyzwolony przez żołnierzy Armii Czerwonej z 49 Armii 2 Frontu Białoruskiego. Położony w Brandenburgii obóz koncentracyjny dla kobiet (tzw. Frauenlager) działał w latach 1939-1945. Wybudowany został przez więźniów pobliskiego KL Sachsenhausen-Oranienburg i 18 maja 1939 r. rozpoczął funkcjonowanie. Pierwsze Polki pojawiły się w obozie już 23 września 1939 r. W trzech transportach zbiorowych z Poznania, które przybyły do KL Ravensbrück w dniach 25 kwietnia, 24 maja i 17 września 1940 r., przywieziono co najmniej 140 kobiet wcześniej więzionych w poznańskim Forcie VII. Więźniarki wykorzystywano do pracy przymusowej w położonych w pobliżu obozu halach produkcyjnych firmy Siemiens & Halske. Poddawane były również zbrodniczym eksperymentom medycznym. Niemcy nazywali więźniarki "królikami doświadczalnymi". W 1941 r. w pobliżu obozu kobiecego utworzono także niewielki obóz męski. Pod koniec wojny, w wyniku przeprowadzonej niezwykłej ekspedycji humanitarnej zorganizowanej przez Szwedzki Czerwony Krzyż pod kierownictwem hrabiego Folke Bernadotte, udało się uratować z KL Ravensbrück wiele tysięcy więźniarek. W sumie przez obóz przeszło 132 tys. kobiet i dzieci oraz około 20 tys. mężczyzn. Śmierć poniosło około 92 tys. osób. Spośród więzionych 40 tys. Polek, 32 tys. straciło życie. Z Fortu VII do KL Ravensbrück trafiło co najmniej 168 kobiet.
W tym samym miesiącu wydarzyły się
29.04.1945
KZ Dachau został wyzwolony przez żołnierzy 7. Armii Amerykańskiej. Był pierwszym niemieckim obozem koncentracyjnym, któr...