Leon
Hirsz SVD
Urodził się 18 października 1917 r. w Wielkim Kacku (obecnie dzielnica Gdyni). W 1931 r. wstąpił do Niższego Seminarium Misyjnego Księży Werbistów w Górnej Grupie, a nowicjat rozpoczął w 1939 r. w Chludowie.
Aresztowany został 22 maja 1940 r. Następnie, wraz z innymi mieszkańcami Domu Misyjnego, trafił do Fortu VII w Poznaniu. W oczekiwaniu na dalszy transport Leon, wraz z pozostałymi klerykami przy pieśniach i modlitwach, musiał biegać do słupka na wzniesieniu i z powrotem.
Następnego dnia w Boże Ciało został wywieziony do obozu koncentracyjnego Dachau. Od 2 sierpnia 1940 r. przebywał w KL Gusen, a 8 grudnia 1940 r. ponownie został przewieziony do KL Dachau. Zmarł 25 lutego 1941 r. w wyniku powikłań po urazie, jakiego doznał w wyniku bestialskiego traktowania.
Jest jednym ze 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej.