Florian
Marciniak
Urodził się 4 maja 1915 r. w Gorzycach. Po ukończeniu w 1934 r. Gimnazjum im. Jana Kantego w Poznaniu, studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Był drużynowym 21. Poznańskiej Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Reytana. We wrześniu 1939 r. pracował w Pogotowiu Harcerzy w Poznaniu, następnie został komendantem Wojennego Pogotowia Harcerzy w Warszawie. 27 września 1939 r. został wybrany naczelnikiem Szarych Szeregów. Wprowadził zasadę "wychowania przez walkę" w ramach programu "Dziś - Jutro - Pojutrze". W marcu 1943 r. brał udział w przygotowaniach odbicia z rąk gestapo Janka Bytnara „Rudego” („Akcja pod Arsenałem”).
Florian Marciniak został aresztowany 6 maja 1943 r. w Warszawie, następnie był więziony w Forcie VII w Poznaniu. W celu jego odbicia powołano stowarzyszenie „Białej Róży”, jednak harcerzom nie udało się uwolnić swojego przywódcy. Wraz z grupą 22 wielkopolskich instruktorów harcerskich został przewieziony do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, gdzie zginął 20 lutego 1944 r.
Pośmiertnie w 2006 r. odznaczony został Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W 2010 r. urnę z ziemią z miejsca śmierci Floriana Marciniaka złożono w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.